Formowanie drzew owocowych- czemu służy?
Formowanie drzew to sztuka, którą wykorzystujemy od tysięcy lat- już w starożytnej Mezopotamii znane były przypadki nadawania kształtu krzewom i drzewom owocowym. Proces ten umożliwia nam lepsze wykorzystanie powierzchni drzewa, a także dzięki formowaniu rośliny prezentują się schludniej i zwyczajnie lepiej. Metody formowania wykorzystywane są również w sadach- dzięki odpowiedniemu naginaniu gałęzi, sadownicy uzyskują lepszy dostęp do owoców i sprawniej zarządzają ograniczoną przestrzenią sadu.
Odpowiednie przycinanie pędów wymusza również na drzewie odpowiednią gospodarkę energią. Przycinając pędy, dajemy drzewu mocny bodziec do wykorzystywania energii i składników odżywczych na rozwijanie owoców.
Kiedy i jak formować drzewa owocowe?
Formowanie drzew owocowych - zresztą tak, jak innych rodzajów zdolnych do formowania roślin – rozpoczynamy od młodych pędów. Przycinając młode drzewa, możemy zapanować nad ich rozrostem i rozwojem, a także określić kształt, jaki drzewo przyjmie.
Częstotliwość przycinania uzależniona jest od gatunku drzewa, pory roku, a także poziomu nawodnienia gruntu. Wszystkie te czynniki bezpośrednio wpływają na metody przycinania.
Formując młode drzewo, należy określić główny pień rośliny. Opierajmy budowanie kształtu drzewa na największym; rdzennym pędzie. Pęd ten należy przycinać od 30 do 160 cm podczas pierwszego roku życia rośliny. Sami powinniśmy dobrać zakres przycinania w zależności od planowanego finalnego kształtu rośliny. W pierwszych latach tworzy się podwaliny struktury drzewa. Późniejsze zabiegi formowania drzewa mają na celu szlifowanie ostatecznego wyglądu.
Jak formować drzewa owocowe o różnych pokrojach?
Możemy wyróżnić trzy podstawowe kształty (pokroje) drzew owocowych. W naszym kraju spotkamy najczęściej drzewa stożkowate, lejowate i parasolowate. Odpowiednia wiedza, jak formować drzewa o poszczególnych pokrojach pozwoli nam lepiej wykorzystać naturalne predyspozycje rośliny.
Drzewa stożkowate wymagają od nas minimum starań, aby zachować swój pierwotny kształt stożka. Często drzewa o tym pokroju sadzi się blisko siebie, a przy ich hodowaniu w doniczce, usuwa się jedynie odbiegające od kształtu pędy, a także pędy wewnętrzne.
Lejowate drzewa to przeciwieństwo formy drzew stożkowatych. Posiadają kształt, który możemy opisać na planie literki „V”. U podstawy są najwęższe i rozszerzają się ku górze. W początkowych etapach życia rośliny wybieramy trzy główne pędy, które tworzą formę leju, a następnie staramy się obudować te główne pędy młodymi gałązkami, wycinając wszystkie pędy z wnętrza i pędy silnie odbiegające od kształtu drzewa. Możemy sobie pomagać rusztowaniami z siatki lub palików.
Drzewa o tym pokroju rosną wszerz. W początkowych latach życia rośliny warto zastosować podpory pędów, dzięki czemu drzewo będzie mogło rozrosnąć się na większą powierzchnię. Drzewa o pokroju parasolowatym sadzi się późną zimą, a wiosną wybiera się trzy główne pędy, na których opiera się struktura rośliny.
